Prgavi filmski behemot i trenutačno jedno od najzanimljivijih autorskih imena svjetske filmske art-scene Lars von Trier pljuska svoju vjernu publiku tipično grandioznim diptihom o seksualnom buđenju i avanturama jedne misteriozno unesrećene razvratnice.
Podijeljen u epizode u kojima naslovna junakinja svoju priču iznosi slučajnom prolazniku (koji je k tome znakovito usamljeni vremešni djevac i blebe-tavi intelektualac), film svoju zbirku karnalnih opscenarija uokviruje strukturom ispojednog romana.
Parametri Von Trierove provokacije ne zaustavljaju se na vizualno eksplicitnom prikazu seksualnih eskapada, nego se grade na simboličkom dijalogu tjelesnog i misaonog te propitivanju suodnosa tih dvaju aspekata.
S obzirom na to da su obje perspektive jednako zastupljene, Von Trierov neodoljivo razigrani filmski imaginarij bezbržno povezuje putene izlete s opservacijama o ribičiji, Bachu, Fibonaccijevim brojevima itd. Hrana za mozak i slatkiš za oko.
